- هیچ کس به اندازه ی طناب، رخت ندارد.

- نفسم در سربالایی گلویم خفه کرد.

- با رشته ی افکارم، دست و پای مغزم را بستم.

- از وقتی نفسم بند آمده، ریه ام استراحت می کنم.

- لبخند ساختگی لبریز از سراب شادمانی است.

- با نوشتن نامه به سکوت کتبی ام پایان می دهم.

- سنگ قبرم به چاپ دهم رسید.

- به محض این که چشمم به عزراییل افتاد، خودم را به مردن زدم.

- قفس گیوتینی است که به جای سر پرنده، سر آزادی را می برد.

- نگاهم ته کشیده ولی هنوز از تماشای روی ماهت سیر نشده ام.

- وقتی چشمت را می بندی، پرنده ی نگاهم بی آشیان می شود.

- عاشق جزیره ای هستم که دریا هم با تمام عظمتش نمی تواند سرش را زیر آب کند.

- سکوت، گفتگوی نگاتیو.

- پس از مرگ، با سکوت تکلم می کنیم.

- وقتی تصویر گل محمدی در آب افتاد، ماهی ها صلوات فرستادند.

- هفته ای یک بار واژه های داخل گوشم را خالی می کنم.

- در زمان حیاتم سنگ کلیه ام عذابم می داد و حالا سنگ قبرم.

- همه ی مردم جهان به یک زبان سکوت می کنند.

- بیضی دایره ی مست است.

- خداحافظی، اسکلت سلام است.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: